Vandaag zou de grote dag moeten zijn. Domenic zou eindelijk geopereerd gaan worden.
ZOU...
want gisteren bleek dat de chirurg het niet aandurft om nu te opereren.
Na de hand-voet-mondziekte en een schimmelinfectie heeft Domenic sinds gisteren een andere (virale?) uitslag op zijn buik.
Het begon maandag met een paar pukkeltjes rond zijn insteek. Niks vreemds want dat komt vaker voor en gaat vaak even snel weg als dat het gekomen is.
Dinsdag viel het op het VKD op dat er wat meer pukkeltjes waren, maar aangezien we woensdag toch opgenomen zouden worden had ik geen haast om het ziekenhuis te bellen.
Gisteren kwamen Domenic, Collin en ik bepakt en bezakt aan in het ziekenhuis (papa moest nog even werken dus voor de rust van papa had ik Collin alvast meegenomen. We zouden toch met z'n allen in het Ronald McDonald-huis overnachten)
Voordat we naar de kamer mochten komen werden we eerst naar de onderzoekskamer gebracht. Daar is de kinderarts gekomen, die was een beetje aan het twijfelen over de uitslag dus hij heeft de zaalhoofd erbij gehaald. Zij vond dat het er allemaal wel okay uitzag. Voor een definitief "ja" moesten we toch wachten op de chirurg. Maar aan de telefoon gaf de chirurg al aan dat hij geen onnodige risico's wilde nemen en dus niet wilde opereren. Omdat het toch een vrij gecompliceerde ingreep is EN het in de romp is vindt hij het het risico niet waard. Je weet namelijk nooit wat zo'n infectie teweeg kan brengen als het eenmaal in de bloedbaan ofzo terecht komt.
De chirurg gaat contact met ons opnemen en als de uitslag dan weg is dan kan hij geopereerd gaan worden.
De kinderarts was er net zo min blij mee als dat wij zijn, maar het is wel beter.
Aangezien de operatie wel steeds dringender wordt (ik slaap tegenwoordig 's nachts weer rechtop met Domenic op schoot) heeft de kinderarts (als hij haar nog te pakken heeft gekregen) gisteren met de MDL-arts gesproken en zij zou met spoed telefonisch contact met ons opnemen.
Dus we wachten nog even verder.....
.jpg)