Over de kinderen

Over Thessa:

Op een mooie zomerdag in 2007 werd ons 1e kind en enige dochter geboren. Ze was een fijn en klein meisje (goddank voor aziatische genen :D ) en na een nachtje in het ziekenhuis te vertoeven (ze werd 's avonds geboren) mochten we lekker naar huis.

Thessa groeide goed en ontwikkelde zich snel. Het was (en is) een heel pienter meisje. Ze had, als 1e (achter-)(klein-)kind veel aandacht van iedereen en kon ze allemaal zo rond haar vingertje winden.
Na een ruim jaar had ze zelfs een speelkameraatje erbij gekregen.

Ze bleef goed groeien en ze ontwikkelde zich al een echt moedertje voor al haar broertjes.

Ze heeft helaas wel wat lichamelijke mankementjes gekrgen in de vorm van voedselallergieën.
Ze is lactose-intollerant en moet daarnaast appels en cola vermijden. Iets wat ze heel jammer vindt wat haar favoriete producten zijn veelal melkproducten, appels en cola. Gelukkig is er nog 1 appelsoort waar ze (bijna) geen last van heeft dus dan kan ze toch af en toe van een appeltje smikkelen.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Over Joshua:

Een week na ons 1e huwelijksjubileum werd Joshua geboren. Net zoals zijn zus een klein hummeltje dat nog geen 2 jaar later alweer een grote broer zou worden. Ook hij was erg snel in zijn ontwikkeling. Alles verliep (zo goed als) vlekkeloos en, na een verhuizing van Maastricht naar Kerkrade, is hij, samen met grote zus, naar het kinderdagverblijf gegaan. Hier is hij, met zijn zus (en later ook met jongere broertje Collin), een ruime 1,5 jaar met veel plezier naartoe gegaan.
Nu zit hij alweer 4 jaar op school en het gaat ontzettend goed.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Over Collin:

Na een aantal valse starten (waardoor we onder andere onze vakantie in Duitsland hebben moeten afbreken ;) ) is ook Collin met 39 weken en 6 dagen geboren. Het was alweer een klein hummeltje en na 2 dagen in het ziekenhuis vertoeven mochten we lekker naar huis. Hij was iets later met alles dan zijn oudere broer en zus maar, aangezien hij de 3e was, gingen we er vanuit dat hij zijn broer en zus zo om zijn vingertje kon winden dat hij niet direct alles zelf "moest" doen.

Toen hij met een kleine 2 jaar nog steeds niet sprak en daarnaast toch wel frustraties liet zien (slaan, bijten, schreeuwen) begonnen papa en mama zich toch wel een beetje ongerust te maken. Gelukkig vond de huisarts onze zorgen gegrond en heeft ze ons naar een audiologisch centrum gestuurd voor onderzoek. Collin heeft diverse (herhaal)onderzoeken gedaan en daar kwam steeds uit dat hij nog net niet slecht genoeg scoorde om verder te onderzoeken. Hij kreeg logopedie en dat zou voldoende moeten zijn. Eventueel zou een peuterspeelzaal (contact met andere kinderen) ook kunnen helpen.

Collin heeft toen een tijd intensief logopedie gehad maar hij haalde zijn achterstand maar nauwelijks in. Uiteindelijk zijn we (via de artsen van Domenic) weer in het ziekenhuis terecht gekomen. Collin heeft hier nog een uitgebreid taalonderzoek bij de polikliniek logopedie gehad en deze logopediste heeft hem, samen met de klinische genetica, doorgestuurd naar de Integrale VroegHulp. Zij hebben bij Collin een intelligentietest afgenomen en deze uitslag (in combinatie met de uitslag van het taalonderzoek) heeft ervoor gezorgd dat Collin bij Kentalis op de vroegbehandeling kon komen.

Daar hebben ze, naast de vroegbehandeling, verder onderzoek gedaan en daar is nu uitgekomen dat Collin ASS heeft.

Hij zit nu op het speciaal onderwijs en het gaat ontzettend goed met hem. Hij is druk bezig met leren schrijven, wat hij heel erg leuk vindt en ze zijn ook al bezig met rekenvaardigheden die bij hem echt favoriet zijn!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Over Domenic:

(Doh-muh-nik, niet Doo-mie-niek ;) )


Na een, lichamelijk erg zware, zwangerschap van 37 weken kwam onze zoon ter wereld.

Ondanks dat ook hij enigszins aan de kleine en lichte kant was mochten we hem al snel mee naar huis nemen. Alles was goed! En wij, al 3x eerder ouders geworden, waren helemaal trots. Ons gezin is compleet! Een nieuw wondertje die het zeker net zo goed zou gaan doen als zijn grote zus en broers!

Tot aan het moment dat er met 5,5 week reflux wordt geconstateerd. Vanaf dat moment liepen we ziekenhuis in en ziekenhuis uit om maar te achterhalen wat er nou precies is en hoe we er mee moeten omgaan. De rest van zijn verhaal kun je in de blog lezen. (Van oorsprong is deze blog ontstaan om de updates rond de medische problematiek van Domenic met familie en vrienden te delen)

Op dit moment is Domenic sondevrij en doet hij het ontzettend goed. Hij zit onderhand op een reguliere peuterspeelzaal en hij eet en drinkt goed, ondanks zijn beperkt dieet. (Zie meer bij zijn VV's)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------