Nog niet helemaal beter

Zo, we zijn nu weer officieel thuis.
Heel stiekem mochten we woensdag-avond al naar huis toe, maar omdat er nog een redelijk grote kans was dat we alsnog terug naar het ziekenhuis mochten hebben we dat een beetje stil gehouden. Maar gisteren heb ik van de dokter te horen gekregen dat Domenic voorlopig nog even thuis mag blijven! Joepie!!!

Hij mocht van de dokter al naar huis toe omdat Thessa en Joshua hun laatste schooldag hadden op donderdag. Maar gisteren werden we dan nog gebeld door de dokter. Zolang zijn gewicht niet onder de 10,5 kg komt, hij minstens 1 liter voeding binnen houdt, hij koortsvrij blijft EN we de voeding (heel voorzichtig) kunnen blijven ophogen mogen we thuis blijven. Mocht er iets in één van deze 4 voorwaarden veranderen dan moeten we weer aan de bel trekken.

We moeten er gewoon rekening mee houden dat Domenic alles behalve een standaard-patient is en dat hij extreem veel tijd nodig heeft om te herstellen. Dus eigenlijk beginnen we qua voeding weer helemaal vanaf onder.

En hoewel papa en ik het weer akelig vinden dat we zijn ribben voelen als we hem optillen, toch zijn we blij dat hij alweer zelf loopt en langzaam weer begint met spelen.

en ja, de speen is (helaas) weer terug maar het geeft hem wel de troost die hij nu nodig heeft.
We hebben al met hem afgesproken dat, als hij weer helemaal beter is (meer dan 3 dagen koortsvrij ;) ), de speen dan weer weg gaat.

Een nieuwe opname

Hoi allemaal, hier weer een nieuwe blog. Dit keer eentje met minder goed nieuws. Domenic is namelijk opgenomen in het ziekenhuis. Hij was sinds donderdag al niet helemaal lekker en sinds vrijdag was hij aan het braken. Op zaterdag braakte hij zelfs de ORS uit en toen begonnen langzaam wat belletjes te rinkelen. Omdat ik (de eigenwijze mama) altijd probeer om te voorkomen dat we in het weekend naar het ziekenhuis moeten, hebben we het nog even aangekeken maar maandag heb ik de mth-verpleegkundige gebeld. Zij had Domenic een week eerder nog gezien en kon daardoor een objectief beeld geven over de ernst van de zaak. Ze had hem nog geen minuut gezien of ze zei al dat een telefoontje naar het ziekenhuis geen overbodige luxe zou zijn.
Dus zij gebeld en we konden 's middags direct terecht.
Nou, lang verhaal kort....
Domenic zou opgenomen worden in een poging hem te rehydreren aangezien hij uitdrogingsverschijnselen had. Ze wilden eerst via de button proberen te voeden maar toch voor de zekerheid alvast een infuus prikken, zodat dat 's avonds geen extra leed zou geven indien een infuus nodig zou zijn. Helaas zijn we naar een paar prikpogingen moeten stoppen. Het infuus ging er niet in en aangezien hij binnenkort een ok heeft wilden ze niet direct al zijn aders kapot prikken.

De eerste avond ging de rehydratie goed. Een liter ORS werd op redelijk hoge snelheid goed verdragen.
Vanochtend begonnen met de voeding weer te starten. Heel langzaam op 10ml/u (vergelijkbaar met 1/4 van een slok en dat 1x per uur). Dit ging goed en na een klein 1,5 uurtje opgehoogd  naar 20ml/u. Dit ging ook goed.
Toen we daarna wilden ophogen naar 30 ging het mis. Domenic begon weer te braken. Terug naar 25 ging ook mis dus uiteindelijk helemaal terug naar 20. Daar heeft het de hele middag op gestaan.

Met het gevolg dat we nu dus opnieuw zijn aan het rehydreren. Helaas gaat ook dat nu minder omdat we de hele dag al hebben geprutst met voedingssnelheid. Op dit moment krijgt hij de ORS op 50ml/u (gisteren op 160ml/u). Als we het hoger doen braakt hij weer.

Hoewel de hoge koorts van het weekend nu weg is, lijkt hij er niet beter op te worden. Vanochtend heeft papa het ziekenhuis in Roermond gebeld om de operatie van donderdag (buisjes en neusamandel) af te zeggen. Als Domenic weer beter is moeten we bellen en dan kan hij binnen 2 weken weer terecht.

Nu eerst maar eens zorgen dat hij beter wordt.