Een dag later dan gepland hier dan toch de blog. Gisteren waren we helemaal op dus nu zit ik lekker met een kopje thee op de bank, hummeltje slaapt lekker op schoot, iets groter hummeltje ligt tegen me aan geplakt naar NickJr te kijken en de derde hummel, die nog ziek thuis is, ligt lekker op de andere bank (in zijn nieuwe Cars pyjama) ook naar NickJr te kijken.
Eens kijken of ik nu met wat hernieuwde energie een korte samenvatting van gisteren kan geven. ;)
Gisterochtend... druk druk gekkenhuis want de kids zouden naar tante Glenn toe gaan aangezien papa en ik met Domenic naar de chirurg moesten. Joshua en Collin bij papa in de auto, Thessa en Domenic bij mama in de auto. We reden de grens met België nog niet over (via de snelweg dan he) of het lampje van de benzine begon te knipperen. Dus ik met zweet in mijn handen heel erg hopen dat we het nog bij Glenn zouden redden. Papa had namelijk het geld bij zich want hij moest nog broodjes halen dus kon ik verder erg weinig.
Daarnaast hadden we niet eens tijd om te tanken want dan zouden we te laat in het ziekenhuis zijn.
Gelukkig hebben we het gered tot bij Glenn. Daar gewacht op papa, toen het stoeltje van Domenic gewisseld en als de wiedeweerga met z'n 3en naar het ziekenhuis. We waren precies op tijd.
Toen we bij de chirurg waren vond hij ook dat het geen doen was om constant die sonde weer terug te duwen of zelfs opnieuw inbrengen op het moment dat we niet op tijd waren met het terugduwen. Dus staat hij nu op de lijst voor ok en zorgt de chirurg ervoor dat hij over 2 of 3 weken ingepland is. Komende week kan niet meer aangezien die planning al vast staat en de mensen al een brief hebben gekregen dat ze op ok kunnen. Of de mensen die over 2 weken aan de beurt zijn ook al een brief hebben gekregen wist de chirurg nog niet te vertellen. Als het wel zo was dan wordt Domenic over 3 weken ingepland en als het nog niet zo was (wat hij verwacht) dan wordt Domenic over 2 weken ergens tussen gepland.
Er zit alleen 1 moeilijkheid bij de ok en dat is dat Domenic al een Nissen heeft gehad. Daardoor kunnen ze de peg niet op de "normale" manier (via de slokdarm) plaatsen. Dus zal de peg via de buitenkant van de buik naar binnen geplaatst moeten worden. Dit betekent dat er, naast het gaatje, ook een sneetje gemaakt moet worden. Dit betekent ook dat Domenic tijdens de ok geintubeerd moet worden. Dit kan voor hem na de ok wat keelklachten geven. Maar verder is het niet ingrijpender of moeilijker dan bij een "normale" ok.
Gelukkig konden we ook gelijk bij anesthesie langs zodat we daar niet nog een keer speciaal voor naar Maastricht hoefden te rijden. Daar hebben we wel even moeten wachten maar we waren allang blij dat we direct langs konden komen.
Daarna weer snel naar tante Glenn. Kindjes ophalen, auto tanken en weer terug naar huis. Want de wijkverpleegkundige zou ook nog langskomen. Toen ik was aan het tanken kwam ik erachter dat ik mijn huissleutel was vergeten. Gelukkig was papa, die nog even naar Beek moest om een formulier op te halen, ook weer snel thuis dus dat scheelde wel.
Maar al met al was het toch een ontzettend vermoeiende ochtend waardoor we beiden de rest van de dag helemaal nergens energie voor hadden.
Maar na een nacht (redelijk) goed slapen gaat het vandaag alweer beter. ;)
Zodra we meer weten omtrent de ok komt er weer een blog.
We'll keep you posted! :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten