DE dag!

Nou, vandaag was het dus zover. De grote dag van de operatie.

Aangezien hier op de planning stond dat de operatie van half 11 naar half 12 verschoven was kon Domenic vanochtend nog lekker even naar het babyuurtje in de speelkamer. Papa was al vroeg gekomen, en toen we de kleine bij de pedagogisch medewerkster hadden achtergelaten zijn we naar onder gegaan om wat te gaan eten. Toen we de trap af liepen kwam de mama van het kindje die als eerste op de lijst stond (kindje C.) alweer naar boven toe want ze hadden haar gebeld dat C. al op de recovery lag. Alles was goed gegaan bij deze kleine jongeman.

Mama C. loopt verder naar boven en papa en ik gaan naar onder om hun ontbijtje te gaan halen. Op het moment dat we zitten en aan ons ontbijtje willen gaan beginnen, worden we gebeld.

De afdeling. Of we weer naar boven willen komen want het kindje dat als 2e zou moeten was nog niet klaar om naar OK te gaan dus mocht Domenic eerder gaan. Papa en ik direct (met ons dienblad) naar boven toe. Toen we de deur van de afdeling binnen kwamen, kwam de verpleegster al met Domenic zijn bedje aan. Papa heeft het dienblad in de slaapkamer gelegd en we zijn naar de speelkamer gelopen om Domenic te gaan halen. Daar snel de kleertjes uitgetrokken en onder een dekentje gelegd, want de OK-jurkjes voor kleine kindjes waren op en om nou een hele grote te pakken was natuurlijk ook niks.

Papa, mama, de verpleegkundige en een pedagogisch medewerkster liepen met het bedje en Domenic naar de operatie-afdeling. De pedagogisch medewerkster en ik kregen weer zo'n raar, blauw smurfenpak aan en namen Domenic mee naar de OK. Papa en de verpleegkundige liepen de ruimte weer uit en terwijl de verpleegkundige al terug naar de afdeling ging, bleef papa in de gang wachten tot ik weer terug kwam.

Toen we Domenic naar OK brachten stond iedereen al helemaal klaar. Kijk, dat is nou fijn als je ineens opgeroepen wordt om te komen.. iedereen is er al en je hoeft op niemand te wachten.
Terwijl we een heel riedeltje en formaliteiten waren aan het afhandelen ter controle dat de juiste persoon in de OK ligt en ook de juiste ingreep uitgevoerd gaat worden kwamen er steeds meer mensen naar binnen. Dus op een gegeven moment vond Domenic het helemaal niet meer leuk en begon hij te huilen. Daarop heeft de anesthesist snel het mondkapje gepakt voor de narcose, voordat Domenic helemaal in paniek raakte.

Toen hij sliep mocht ik hem nog een kusje geven en ben ik samen met de pedagogisch medewerkster weer naar buiten gelopen. We zijn met z'n 3en naar de afdeling gegaan en toen zijn papa en ik ons ontbijtje gaan eten.

Ondertussen hadden we ook nog lekkers afgegeven bij de verpleging. Oma had namelijk lekkere lemper gemaakt :D

Na een ruim uur kwamt de chirurg al de kamer op om te vertellen dat de ingreep goed was verlopen. Toen heeft het nog een ruime 5 minuten geduurd voordat hij op de recovery lag.

We zijn daar naartoe gegaan en toen lag hij lekker te slapen.

Hij heeft nog heel even aan de zuurstof gelegen aangezien zijn saturatie wat laag was, maar dat liep al snel weer op dus dat scheelde alweer.

Aangezien de voeding gisteravond iets na achten al was doorgelopen heeft Domenic ruim 16 uur zonder voeding gezeten en moest hij nog redelijk wat vocht bij krijgen voordat hij terug naar de afdeling mocht. Uiteindelijk mochten we rond 2 uur met hem terug naar de kamer.

Alles gaat nu verder goed. Hij krijgt zijn voeding al via de peg en op dit moment loopt de voeding in op 40ml/u en zitten we aan halve sterkte (de voeding is nog 1 op 1 verdund met water). Het is de bedoeling dat hij morgen, in de loop van de dag weer volledige voeding krijgt en dan kunnen we weer langzaam de voeding gaan ophogen zodat hij weer aan een intake van 1 liter per dag komen.

Zijn infuus zit er nu wel nog in en gaat er pas uit als de voeding weer volledig via de sonde loopt (onverdund dus)

Verder doet hij het heel goed. Hij slaapt veel, wat het herstel alleen maar ten goede komt.

Natuurlijk huilt hij alles bij elkaar als hij wakker is, maar dat is ook logisch als je ziet hoe ze zijn kleine buikje hebben toegetakeld. Zeker als je daarbij ziet dat hij alleen maar paracetamol (1 zetpil op de 6 uur) krijgt als pijnmedicatie.

Ons dappere mannetje heeft het in ieder geval heel goed gedaan!