En we zijn er nog...

Gisteren is alles goed gegaan. Het leek erop dat het toch maar een virusje was. Alleen 's avonds even wat slijm opgegeven maar verder niks.

Vanochtend is de MDL-arts weer geweest voor lichamelijk onderzoek maar ze was toch nog niet helemaal tevreden. We hadden nog geen ontlasting kunnen opvangen voor een kweekje en aangezien zijn buikje wat pijnlijk was vond ze het verstandig om in ieder geval nog 24u te blijven.

Ook zou ze laxeermiddel/klysma voorschrijven zodat we iig wat ontlasting kunnen opvangen.

Vanochtend ook de voeding weer in laten lopen op de oude snelheid.

De MDL-arts vertrok en nog geen halfuurtje later begon Domenic weer te braken. De kinderarts is geweest en wilde toch een provocatietest doen. Dus we lieten de voeding lopen en binnen een uur was het voor de 2e keer raak.

Daarna besloten dat we de bolussen (=voedingsperiodes) anders gingen indelen, namelijk in 4 momenten van 300ml.

Maar ook toen braakte Domenic met enige regelmaat.

Gelukkig had hij uit zichzelf al gepoept, dus dat kon vanochtend al op kweek. Daarnaast werd toch een klysma gegeven om te kijken of er een blokkade in de darmen zat, maar daar kwam verder niet veel meer uit.

Verder vond de MDL-arts dat Domenic nog veel te luid ademde met de hoeveelheid xylometazoline en zoutoplossing die hij krijgt.

Al met al dus nog een heel aantal dingen waar we graag nog een antwoord op zouden vinden. En met alles wat er in de loop van de dag bij is gekomen heb ik er nog geen vertrouwens in dat we morgen weer naar huis gaan.

Ach ja, we gaan het zien.

Welterusten allemaal!