KNO-arts, Kentalis en weer een stapje verder

Zo, na een week van afwezigheid is er weer heel wat te melden.

Vorige week maandag zouden we de uitslag krijgen van het audio-onderzoek van Domenic. Dus ik ben met Domenic netjes op tijd op de afspraak, krijg ik te horen "mevrouw, u bent een dag te vroeg. Morgen heeft u pas de afspraak"... Dus Domenic en ik weer onverrichter zake weer terug naar huis. Alhoewel. We hadden gepland dat we toch in het ziekenhuis zouden zijn, dus zijn we even op verrassings-bezoek geweest bij Domenic zijn peetouders. Die hadden we ook al een tijdje niet meer gezien dus dat werd wel weer eens tijd.

Gelukkig hadden ze wat tijd voor ons en hebben we daar gezellig een uurtje kunnen kletsen (en in Domenic's geval rondwandelen en tafelkleed slopen ;) ).

Daarna weer snel terug want papa had nog een afspraak.

Dus dinsdag reden Domenic en ik weer naar Maastricht. Daar had de KNO-arts helaas niet zo veel goeds te melden. Domenic heeft toch last van licht tot matig gehoorverlies. De eerste stap die ze in zo'n geval ondernemen is het zetten van buisjes. En omdat de neusamandel toch verwijderd moet worden is het een kleine moeite om de buisjes in een weg door te plaatsen. Wel had ze ons al gewaarschuwd dat buisjes geen garantie zijn voor een beter gehoor. Ze heeft ons geadviseerd om in ieder geval al te beginnen met NmG (Nederlands met Gebaren). Op die manier kunnen we in ieder geval een poging doen om de achterstand in zijn taalontwikkeling te beperken.

Voorlopig zien onze dagen er dus zo uit:

En vrijdag mogen we bellen voor een OK-datum voor amandel en buisjes. Omdat Domenic in ieder geval opgenomen wordt vallen wij niet onder de "reguliere" groep en is er dus ook geen wachtlijst. Er moet gewoon een OK en een KNO-arts beschikbaar zijn.

Daarnaast hebben we ook positief nieuws te vermelden. Afgelopen woensdag kregen we een brief in de bus dat we vandaag op gesprek bij Kentalis mogen komen. Dit is bedoeld om uitleg te geven wat Kentalis voor ons kan betekenen en wat wij van Kentalis verwachten. We hebben een korte rondleiding gehad en er is uitgelegd hoe het er bij hen allemaal aan toe gaat. Daarna hadden ze de grootste verrassing voor ons. Collin mag vanaf komende dinsdag al komen!

Collin heeft er zelf een beetje gemengde gevoelens over (hij wil niet naar een nieuwe school want daar is hij "beetje klein voor" en hij heeft al een school bij mevrouw Jeannet) maar hij heeft zich daar ontzettend geamuseerd in dat uur dat we daar waren.

Dat betekent dus ook voor papa en mama dat we dus snel moeten zorgen voor een nieuwe rugtas, boterhammentrommel en fruitbakje!
En dat betekent ook dat we onverwachts heel snel ons afscheid bij mevrouw Jeannet (de logopediste) hebben. Komende donderdag zal daar namelijk onze laatste "les" zijn. Ik heb het Jeannet wel al verteld maar ik heb het nog niet over mijn hart kunnen verkrijgen om het aan Collin te vertellen. Hij is zo aan haar gehecht.

Mama is nu vooral druk bezig om alle nieuwe informatie te verwerken maar dat zal de komende dagen nog wel in zinken.

Fijne avond allemaal!