Vandaag weer aan de telefoon gehangen met het ziekenhuis. Soms krijg ik toch wel een gevoel van schaamte als de verpleegkundige mijn naam hoort en dan al, zonder naar een geboortedatum te vragen of het verhaal te horen, direct zegt "ik zal kijken of ik de dokter te pakken krijg".
In de vorige blog stond "Mama heeft nog een telefoontje van de MDL-arts gehad (waar ze niet zo gelukkig van werd)"
Hier dus even een korte uitleg over dat telefoontje voordat ik met het telefoongesprek van vandaag verder ga. Op 2 december zou Domenic zijn button gewisseld krijgen via een PAS-procedure (zie links) Maar in de ochtend van 2 december heb ik deze afgebeld omdat Domenic al een ruime week met enige regelmaat braakte. We gingen er vanuit dat het een virusje zou zijn dus hebben de PAS-procedure 2 weken vooruit geschoven. Uiteindelijk was het dan op 16 december zover. Domenic zou zijn button in het ziekenhuis probleemloos gewisseld krijgen. Dit is allemaal goed gelukt. Alleen was de planning een beetje minder (normaal kunnen ze ongeveer 10 minuten na het toedienen van de medicatie beginnen met het wisselen, maar bij Domenic werkte de medicatie pas na 40 minuten) waardoor de MDL-arts de wissel niet zelf heeft kunnen doen maar het door de arts van de IC gedaan moest worden. Allemaal geen probleem, maar dat betekende dat er nog een telefonisch consult geregeld moet worden omdat ik de MDL-arts nog wilde spreken.
De volgende dag heeft de MDL-arts gebeld en - om een lang verhaal kort te maken - Domenic moest terug naar 1,5l Neocate per dag en orale voeding werd weer bijzaak. Ook moesten we iedere vorm van granen/gluten proberen te weren uit zijn dieet. Dit om te kijken of er ook hier een allergie in zit. Verder zo min mogelijk orale voeding geven (behalve waar we echt zeker van zijn dat er geen allergie is zoals bloemkool en broccoli) en dan zou de MDL-arts ons op 8 januari weer terugbellen.
Ik was dus niet zo blij om dit te horen, zeker met de kerstdagen in zicht. Hoe moet je nou, aan een kind dat dol op eten is, gaan vertellen dat van de beperkte dingen die hij mocht eten, er nu weer dingen gingen afvallen. Zeker aangezien hij dol is op havermelk en alle andere melksoorten al afvallen... :(
Nou, zo goed en zo kwaad als het ging zijn we de feestdagen redelijk doorgekomen. Het braken was in ieder geval gestopt en zijn ontlasting was niet meer zo moeizaam als voor de verandering.Verre van zelfs.
Omdat hij sinds afgelopen woensdag last heeft van extreem dunne ontlasting (zal verdere geur, kleur en substantiële details maar besparen) en zijn billen sinds gisterochtend zelfs helemaal open waren, was ik al aan het twijfelen om terug contact op te nemen met de MDL-arts.
Vanochtend heeft papa Thessa en Joshua naar school gebracht en daarna zijn we Collin en Domenic naar school gaan brengen. Domenic was al moeilijk wakker te krijgen en was erg passief. Collin naar school gebracht, geen probleem. Daarna Domenic. Ook geen probleem eigenlijk, maar wel raar, want ik mocht Domenic als een baby dragen (iets wat hij als baby al niet wilde) en toen we in de groep aankwamen bleek hij ook alweer gepoept te hebben. Dus papa die verschoond. Daarna lekker op de groep gespeeld en wij zijn naar huis gegaan.
Omdat ik het niet helemaal vertrouwde heb ik om 2u nog even naar de groep gebeld, meer om te vragen hoe het met de ontlasting ging, met het idee om eventueel al naar het ziekenhuis te bellen. Ik kreeg te horen dat hij wel veel ontlasting had en dat het ook erg dun en zuur was maar verder is hij goed naar bedje gegaan om te rusten.
Ik was nog niet goed en wel thuis of ik werd weer gebeld door het kdv. Domenic was gillend van de pijn wakker geworden. Hij had weer gepoept en alles zat onder en deed pijn en hij was helemaal in paniek. Zo hadden de leidsters hem nog nooit gezien en aangezien hij maar bleef huilen hadden ze toch besloten om te bellen of we hem wilden komen halen.
Dus ik Domenic opgehaald en daarna, bij thuiskomst, toch maar even naar het ziekenhuis gebeld.
Zo... nu zijn we weer terug bij het begin... ;)
De MDL-arts nam de telefoon al op met de opmerking "dit hadden we toch niet afgesproken he?" (Het ging net zo goed)
De MDL-arts vermoed dat Domenic (ondanks het gebrek aan braken en koorts) een buikgriepje heeft en we hebben nu een strikt ORS-schema gekregen voor de komende dagen. Donderdag belt ze weer op en dan horen we hoe het verder gaat. Mocht het niet beter gaan voor die tijd dan moet ik (over)morgen weer aan de bel trekken.
We gaan het merken. Ik zal de komende nachten in ieder geval vaak moeten opstaan voor een schone luier. :/
Fijne avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten