Zo. We zijn weer geland in het ziekenhuis. Vanochtend is de thuiszorg nog 1x moeten komen om de sonde terug te stoppen en ongeveer 1,5 uur later waren we klaar voor vertrek. Nadat we de kindjes bij een vriendinnetje hadden gebracht zijn we in de auto gestapt en naar Maastricht gereden. Eerst nog bij opa en oma mama's auto afgezet en opa's laptop opgehaald (tsja, mama wil toch bereikbaar blijven en iets te doen hebben) en toen met z'n drietjes in papa's auto naar het ziekenhuis.
We waren netjes op tijd daar. Vol verbazing zitten we dit keer niet op medium care maar in de andere gang (de "gewone" kinderafdeling dus). Normaal zou ik nog te jong zijn om op de gewone afdeling te zitten maar aangezien we hier alleen maar zitten in afwachting van ok en om de sonde onder controle te houden was het geen probleem. de medium care zit op dit moment namelijk nog helemaal vol.
Vanmiddag is de sonde ook nog 1x er tussenuit gepiept maar nu hebben ze de sonde zo goed vast geplakt dat deze, volgens mama, met de beste wil van de wereld nog niet eruit zou kunnen. Ze hebben hem met 3 soorten pleisters vast geplakt. Helemaal bovenop zelfs met een doorzichtige plastic pleister die je normaal altijd hebt als je geopereerd bent.
Sindsdien is de sonde er niet meer uit gekomen. Zelfs niet een klein stukje. Ik heb dus ook heel rustig en goed kunnen slapen.
Maar nu ben ik net wakker geworden en dan komt mama gelijk met zo'n vervelende zoutoplossing voor mijn neus dus ik ben nu heel zielig en moet heel veel huilen. Maar op mama's schoot is alles alweer heel snel vergeten.
Dikke knuffel en als mama meer weet dan zal ze snel iets schrijven!
Domenic
Geen opmerkingen:
Een reactie posten