En we zijn weer thuis!
Gisteren mocht Domenic weer het bad in (ivm de hechtingen van de operatie) en daar hebben we gelijk goed gebruik van gemaakt. Hij ging helemaal alleen in het grote bad! Toen de verpleging het bad had gevuld en ons kwam halen om naar de badkamer te gaan vroeg ze hoe we er over dachten om naar huis te gaan. Dus ik vertelde dat ik blij zou zijn als we morgen (vandaag dus) al naar huis zouden kunnen. En toen vroeg ze waarom niet vandaag... De chirurg en de kinderarts zagen geen reden om hem langer te houden. De voeding gaat goed en hij krijgt zijn volledige 1,5l per dag naar binnen. De voeding verder ophogen (zodat hij in bolussen gevoed zou gaan worden) vertrouwen ze wel aan ons toe om dat thuis te doen.
Dus gistermiddag zijn we naar huis gekomen. Eerst nog naar opa Bompa want daar moesten we nog het bakje terug gaan brengen waar oma heerlijke rijsttafel in had vervoerd als een van de avondmaaltijden van mij. Daarna terug naar Kerkrade.
En om er een klein feestje van te maken voor de kids zijn we gaan avondeten bij McDonalds.
Wat was het fijn om allemaal weer lekker in het eigen bed te slapen.
Voor Domenic is het vandaag wel een beetje moeilijk geweest. Na een week lang 1-op-1 contact met papa of mama gehad te hebben is hij nu weer 1 van de 4. En dat kost altijd even een dagje of 2 om aan te wennen. Gelukkig dat wii-ende kindjes en een extra controller voor genoeg afleiding zorgen.
Vanochtend nog even terug naar Maastricht geweest want Collin had een herhalend audiologisch onderzoek en afspraak bij KNO. We moeten gaan afwegen of buisjes voor Collin een oplossing gaan zijn. Zo in de regel komt hij nog net niet in aanmerking voor buisjes maar gezien zijn spraak-taal ontwikkeling kunnen buisjes toch helpen om die ontwikkeling vooruit te laten komen. Maar het is even voors en tegens afwegen want je zit toch met een hele opname en narcose enzo dus het heeft ook mentaal een impact op Collin en dat zou dan weer nadelig voor de ontwikkeling kunnen zijn.
Dus nu maar eens goed nadenken, overleggen en overwegen. We hebben de tijd tot woensdag.
En zo blijven we natuurlijk bezig.
Maar we blijven positief!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten