The day after

Vannacht hebben ze de voeding helemaal kunnen ophogen op originele snelheid (63ml/u).
 Alles leek goed te gaan. Domenic is maar een paar keren wakker geweest en heeft de Tramal helemaal niet nodig gehad. Hij krijgt alleen de paracetamol.

Vanochtend kwamen de assistent-chirurgen langs om te vragen hoe het vannacht gegaan is. Dus ik alles verteld en zij zouden het aan de chirurg doorgeven. Ook heb ik hen gevraagd over de button van een ander merk en dat zouden ze ook bij de chirurg navragen.

Nou, alles goed en wel.

Daarna ging het alleen wat minder. Hij had 2x gebraakt. Toen hebben we besloten om de voeding stop te zetten. 

In de middag belde de chirurg op met het idee om de voeding al 1/3 over de maag te laten lopen. Toen hij hoorde dat Domenic echter gebraakt had besloot hij om vandaag nog alle voeding over het duodenum te laten lopen (en de voeding dus weer te starten) en dan kijken hoe het gaat. Als het dan goed gaat kunnen we morgenvroeg starten met 1/3 over de maag. Maar dat moeten we dus nog even afwachten.

Sinds de voeding weer gestart is merk je wel dat Domenic het zwaar vindt en dat er met enige regelmaat iets naar buiten wil komen. Vooralsnog heeft hij echter niet gebraakt.

Vanmiddag kwam de MDL-arts nog even aan. Wij een beetje uitgelegd hoe de operatie was gegaan en zij kan de bevindingen van de chirurg (de verklevingen en het platduwen van de maag door de lever) wel koppelen aan de problematiek die we het afgelopen jaar hebben gehad.

Ik mijn stoute schoenen aan gedaan en haar nog even de info laten zien die ik had uitgeprint over die nieuwe button. Zij kent ze zelf nog niet maar weet wel dat de mickey-button vaak nog als erg groot wordt ervaren. Zeker bij kinderen. Dus ze vond het een prima idee om eens uit te proberen. In het ergste geval kunnen we altijd nog terugstappen naar mickey.

Ik had haar ook verteld over de andere voedingspomp die we graag zouden willen hebben en ook dat vond ze een goed idee. Ze hoopt nog altijd heel erg dat Domenic binnen niet al te lange tijd gewoon gaat eten en dat die hele tas en pomp niet meer nodig zijn, maar voor zolang het duurt is het geen slecht idee om de comfort zo groot mogelijk te houden.

Ze is een erg hoopvolle vrouw. :)

Ik heb in ieder geval gelijk een mailtje gestuurd naar de dietiste. Zij is al aan het kijken of onze huidige leverancier al deze spullen kan leveren. Zo ja, dan bestelt ze de spullen gelijk en zo nee, dan zegt ze ons bij de huidige leverancier af en gaan we terug naar onze vorige leverancier. Die kan alle spullen namelijk wel leveren.

Nu lig ik met Collin, Thessa en Joshua in het Ronald mcDonald-huis en papa slaapt vanavond bij Domenic.

Nu kijken of ik wat meer rust kan pakken dan in het ziekenhuis en daarna gaan we eens kijken wat morgen ons als nieuwe dag geeft.

Welterusten!