Vanochtend kwam de chirurg langs.
Toen hij had gehoord hoe het weekend was geweest vond hij dat er vandaag een röntgenfoto gemaakt moest worden om te kijken hoe de sonde zit. Hij zou dit in de algemene bespreking voorleggen en we zouden horen wanneer we verwacht werden op de poli.
Om 1u waren we aan de beurt. We zijn naar radiologie gegaan en daar hebben ze maar liefst 4 foto's gemaakt. Gelijk een trauma voor Domenic erbij (het was een gewone röntgenfoto en geen doorlichting zoals hij eerder heeft gehad) want het was een andere kamer, andere opstelling en ander apparaat. Ik kan het me best voorstellen dat het eng is als iemand je bij de benen pakt, mama je bij je armen pakt (hij moest uiteraard stil liggen) en dat er dan een raar apparaat boven je hangt die ineens een (voor kinderen) eng geluid maakt. En als mama je dan oppakt en je een beetje gekalmeerd bent gebeurt het hele riedeltje opnieuw!
Ze hebben 4 foto's moeten maken want ze konden het uiteinde van de sonde niet vinden. Ze zagen het slangetje wel lopen maar konden niet precies zeggen wat nou de bovenkant en wat nou de onderkant was.... of wat in het lichaam zat en wat achter het lichaam liep.
Uiteindelijk de radiologe erbij gehaald die zei dat we een foto van de longen moesten maken. Of iig van dat gebied.
En daar zat hij dan hoor. Het uiteinde van de sonde. Netjes in de darm... de slokdarm wel te verstaan.
De sonde zat namelijk heel mooi in de maag, maakte daar een mooie bocht, maar helaas iets te scherp, waardoor hij 360 graden draaide en weer netjes de slokdarm in liep.
Toen we terug op de afdeling waren hebben we gelijk de voeding gestopt. En toen zijn ze gaan overleggen wat te doen. Je wilt namelijk alles eraan doen om ervoor te zorgen dat je het geopereerde gebied zo min mogelijk aantast. (Dus je probeert te voorkomen dat je een sonde door de slokdarm moet duwen)
Uiteindelijk besloten om de sonde 11cm terug te halen in de hoop dat het uiteinde nu wel in de maag zit en dan de voeding starten via de mickey-button. Mocht de maag de voeding dan nog niet kunnen verdragen dan kunnen we de sonde nog altijd naar het duodenum duwen zonder dat hij door de slokdarm moet (want dat stuk zijn we al gepasseerd)
Op dit moment wordt hij dus netjes gevoed via zijn button. Hij snapt er niks van want hij probeert steeds zijn neussonde te pakken en die aan het slangetje van de button tvast te maken.
Nu is het zaak om langzaam de voeding op te hogen (beginnend vanaf morgen) tot hij zijn volledige voeding weer binnen krijgt. Daarna kunnen we verder gaan verhogen om uiteindelijk weer te proberen of Domenic zijn maagje bolussen kan verdragen. Iets wat tot nu toe nog nooit gelukt is.
Daarnaast hebben we vanaf volgende week sowieso een nieuw soort button en een nieuwe pomp. Donderdag horen we of de huidige pompleverancier alles kan leveren of dat we terug gaan stappen naar de oude leverancier.
Domenic is vanavond erg onrustig geweest maar of dat nu eraan ligt dat zijn maag de voeding nog niet verdraagt of dat hij gewoon heel veel te verwerken heeft dat weten we niet.
En zijn gewicht zijn ze vandaag vergeten na te kijken en daar ben ik blij om. Ik wil niet weten hoeveel hij is afgevallen door het binnenkrijgen van te weinig voeding en vele braken. Hij zag er vanmiddag in ieder geval een stuk florisanter uit dan gisteren.
we gaan het merken. ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten